"Το δέρμα στο έδαφος"
παρουσιάζει επί σκηνής, ως μόνη επιζώσα σε έναν κόσμο ρημαγμένο, μια γυναίκα
που θρηνεί έναν χαμένο έρωτα. Περισσότερο άτρωτη απ' όσο νόμιζε, ψάχνει την
αυτοτιμωρία και καλείται να επανασυνδέσει τα θραύσματα της διαμελισμένης της
ταυτότητας. Το τραγούδι της, νοσταλγική αναδρομή και ελπιδοφόρα υπόσχεση, είναι
ο μόνος ήχος σε αυτή τη γη που βρίσκεται πολύ πέραν του τέλους της.
σχέδιο: Ίωνας Σκλαβούνος
